dostum

Güzel dostum.Tıpkı o unutulan her şey gibi biz de unutulacağız.Önce sen beni unutacaksın belki.Ya da ben seni.Bir yanımızda taşıdığımız o yersizlik yurtsuzluk var ya..O da bırakıp gidecek bizi.Bir yanımızdaki taş duvarlar öte yanımızdaki mavi deniz sormayacak nereye diye.

Güzel dostum..Bizi ölüme götürürken onlar,arkamızdan kimse bakmayacak.Bilirsin kimse özlemeyecek bizi.Hiç yokmuşuz gibi.Bu şehri hiç yakmamışız gibi.Adamlara hiç yanmamışız gibi.Çığlık çığlığa kaçışacağız..

Güzel dostum.Duymadın mı olanları.Biz onlara benzeyemedik.Kavgamız bitmeden gittik dostum.Önce sen belki de.Ama beni bıraktığın bu yerde insanlar çok kötü.Ve senin beni bıraktığın bu yerde unutulacağım.O bir yanımızda taşıdığımız memleket özlemi gibi.Unutulacağım.Affet beni.Yazamadım.Anlatamadım onlara.Bizi ölüme götürürken anlatamadım onlara.Sen bilirsin ben söylemesem de.Unutulacağız işte.Sabahın üstüne çöken bir akşam gibi.Hiç yokmuşuz gibi.Sarılıp ağlayasım geliyor sana.Bilirsin seni benden başkası özlemeyecek.

Kar yerine kanda üşüyeceğiz.Bu şehri hiç yakmamışız gibi.Sessiz ve derin bir ölüme götürecekler bizi.Ama sen yine de bakma bana öyle.Güzel dostum.Martıları sapanlarla vurmadık biz.Ekmek attık onlara.Sırf bu yüzden sevmeyecekler bizi belki de.

Ama ben bugün sana gelmek istiyorum..İçimde yanan bir şeyler var dostum.Şehirler değil.Söyle onlara.Dinlerler belki seni.Dokunmasınlar bana.Ne olur söyle onlara.

Ben bugün sana gelmek istiyorum.Alışkanlıklarımın canı cehenneme.Uzaklığın canımı acıtıyor.Başım dönüyor.Dizlerim yanıyor.Yarısı sende kalmış intiharımla ölemiyorum dostum.Kirlenmişlerin ardından başlayamıyorum yeniden yaşamaya.Sensiz düşleyemediğim o yalancı yaşamaya başlayamıyorum bir türlü.

Bizi zaman yenecek.Tıpkı o unutulan her şey gibi biz de unutulacağız.Affet beni.Yazamadım.Anlatamadım onlara.Bizi ölüme götürürken anlatamadım onlara.