Senin ne kadar imkansız olduğundan bahsetmedim.Aynı yolun yolcusu değildik besbelli.İşte bazen sadece bir bitişi bir sonu olsun istiyor insan.Öyle boşlukta asılı kalmış her şey sanki.Ne gitmeyi becerebilmişsin büsbütün,ne de kalmayı,biraz da olsa..Anlayamamışım sanki.Kendimce dramatik senaryolar da üretmişim,mutlu sonlar da.Her türlü halini yaşamışım,aşikar.Bakıyorum da ne çok yarası olan insan var etrafımda.Herkes birilerini bekliyor.Evet vazgeçtim diyor ama hala bekliyor sanki..Vazgeçmek kendimize mi ihanet etmek onlara mı?Başkalarıyla sevişiyoruz.Daha tutkulu,daha çok,daha sık.Daha çok içiyoruz sonra,daha çok kahkaha atıyoruz.Daha basit dertlerimiz oluyor.Faturaları ödeyemiyoruz belki,ya da evdeki herhangi bir şey bozuluyor.Ülkedeki azınlıklara üzülüyoruz.Parasızlık canımızı sıkıyor.Hasta oluyoruz veyahut.Ama bekliyoruz hala.Hem de şiddetli bir öfke bitmeyen bir sabırla.Siz ne zaman tanıştınız nerde tanıştınız bilmiyorum.O günde tam da o günde kalakalıyor insan sanki.Bir yerden sonra tarih yerinde sayıklamaya başlıyor.Onun üstünden zaman geçmiyor.Kim demişti hatırlamıyorum ama,zamanla geçen tek şey zaman ya hani..Kaç beden,kaç milyon yıl girerse girsin araya sen o günde tutuklu kalıyorsun..Ulan boşverdim ben vazgeçtim bitti diyorsun..Bahsetmiyorsun.Bilmiyorlar.Ama sen bekliyorsun be gözünü sevdiğim.Kabul et.Vazgeçmek sığmıyor çünkü ruhuna..Yediremiyorsun..Daha ne kadar çok kaybedebilirim diye düşünüyorsun.Hem bu saatten sonra neye,nasıl yeniden başlayacaksın ki?
İşte kimileri vazgeçemez velhasıl..Sadece daha çok sevişir,daha çok sigara yakar,daha çok içer.Daha az ağlar zamanla belki.Ama daha az beklemez...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder