23 Nisan 2012 Pazartesi

mor elbiseli küçük kız

İçimdeki kızıl derelerde,kana bulanmış bir çaresizlikle özlüyorum çocukluğunu..Henüz küçük bir kız çocuğuyken,kadınların etekleri tozlu,çocukların yüzleri çamurluyken hayatındaki ilk erkeği kaybediyorsun..Bir akşam vakti köpeklerin kurtların,nereye gittiği belli olmayan boş caddelerin orta yerinde dizlerinin üzerinde oturuyorsun..Elinde bir parça kuru ekmek..Sütün tadını bilmeyen süt dişlerinle kemiriyorsun ekmeği..Cılız saçların iki yana düşmüş gözlerini çevrelemiş..Annenin eteğini çekiştiriyorsun sen yalnızsın sen ağlıyorsun,neden olmadığını bilmeden ağlıyorsun ama ben biliyorum sen yalnız değil,olsa olsa küçük bir çocuksun..Elindeki ekmeğe değen gözyaşlarınla izliyorsun olan biteni..Yeter demiyor ama kimse.Birileri bir yerlerde bayramlarını kutluyor..Sen annenin çiçekli eteğine bakıyorsun,taşları sektiriyorsun ama deniz yok bile.Göz yaşların iki minik dere gibi akıyor yüzündeki çamuru temizleyerek..Sıcak ekmek kokusu geliyor bir yerlerden sen acıkmışsın sen üşümüşsün sen beklemişsin,sen anlamamışsın,herkes gibi ağlamışsın sadece.Erkekleri sevmemişsin o gün beri,bilirim..Sen hep korkmuşsun zaten.Ama hayır yalnız değilsin,sadece çocuk biraz..Bir oyun gibi sanki her şey..Kaybetmiş gibi..Akan burnun,boş miden,dolu dolu gözlerinle bakmışsın annene.Kızlar ip atlıyor erkekler küfrediyor ama herkes çok öfkeli ama sen ağlıyorsun,ama sen çocuksun,ama sen yalnızsın ama sen üşümüşsün ama ben yanarım ki yanına gelip dokunamamışım sana..Çocuk yaralarından öpememişim seni..Sadece düşündüm..Mor elbiseli kadın mıydın sen yoksa,dere boyu yürüyen çamurdan olma küçük bir kız çocuğu mu?...
Saçların senden bağımsız dalgalanmış.Sen susmuşsun.Kimse sana konuş dememiş.Sen hiç anlatamamışsın belki.Ben bilirim sen korkmuşsun hep,kaçmışsın.Sütün tadını bilmeyen süt dişlerinle kemirmişsin elindeki ekmeği.Sen ağlıyorsun..Neden olduğunu bilmeden ağlıyorsun ama ben biliyorum,sen benden beri yalnız değil,olsa olsa küçük bir çocuksun..Bir oyun değil ama her şey.Yine de kaybetmişiz sanki..
Herkes çok öfkeli sokaklarda.Ben bilirim ama yine de.Sen yalnızsın..Ama belki sen ağlamışsın,ama sen susmuşsun,ama sen oyunu kaybetmişsin,ama sen üşümüşsün ama ben yanarım ki sen üşürken yanına gelip dokunamamışım yüzüne..Ben yanarım ki,senin çocukluğunda ben koca bir adamken,benim çocukluğumda sen koca bir kadın olmuşsun...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder